Tüfeğini deppoya koydular,

Esvabını başkasına verdiler.

Artık ne torbasında ekmek kırıntısı,

Ne matarasında dudaklarının izi;

Öyle bir ruzigar ki,

Kendi gitti,

İsmi bile kalmadı yadigâr.

Yalnız şu beyit kaldı,

Kahve ocağında, el yazısıyla:

"Ölüm Allah'ın emri,

"Ayrılık olmasaydı."

Kitabe-i Seng-i Mezar

"Sahiden iyi bir eseri defalarca okusan da nasıl yapıldığını anlayamazsın. Çünkü iyi edebiyatta daima bir gizem vardır ve bu gizem didiklenip incelenemez. Sonu gelmez ve her zaman mevcuttur. Her okuyuşta yeni bir şey görür veya öğrenirsin." Yazmak Üzerine / Ernest Hemingway

Kayseri-Ankara yolunda otobüs camına başımı yaslayıp gözlerimin önünden akan bir geçmişe dalıp gittim. Uzun bir süre oldu kalp ağrısı yaşamayalı. Doğrusu kalp ağrısı mı yoksa vicdanın sızısı mı bilemedim.  Yüzümde tuhaf bir şaşkınlık... Neydi yaşadığım? 

Sahi ben nerde hata yaptım. Çok mu şey istedim bilmiyorum ki.

Şairin dediği gibi yakışıklı bir kalbim vardı, sık sık tozunu aldığım, aynalı sözlerle parlattığım. Artık bu kalp hususunda cilalı bir cümlem bile yok.

Bir insan her zaman hikaye anlatıcısıdır; kendi hikayeleriyle ve başkalarının hikayeleriyle çevrili yaşar; başına gelen her şeyi onlar aracılığıyla görür ve hayatını anlatıyormuş gibi yaşamaya çalışır.

Jean-Paul Sartre, Nausea

"Ve odur ki büyüklük

Şiir insanın içinden dopdolu bir hayat gibi geçerse

O zaman ölünce de şiirler yazar insan

Ölünce de yazdıklarını okutur elbet"