Mutlu denilen kişilerden biri misiniz?
Öyleyse her gün üzüntü çekiyorsunuz demektir. her günün bir büyük kederi ya da küçük tasası vardır. dün sevdiğiniz bir kimsenin sağlığı için endişeleniyordunuz; bugün kendi sağlığınız sizi korkutmaktadır; yarın bir para sıkıntısı baş gösterecektir; öbür gün bir iftiracının acı sözü, daha öbür gün bir dostun felaketi; ardından havanın durumu, sonra kırılan ya da kaybolan bir şey, daha sonra vicdanınızın ve belkemiğinizin hoş karşılamadığı bir zevk; bir başka gün memleket işlerinin gidişatı. kalp acıları da cabası.
Ve bu böylece sürüp gider. bir bulut dağılır, bir başkası oluşur. yüz günden belki ancak bir tanesi tam bir neşe, tam bir güneş içinde geçer. ve düşünün ki, mutlu olan şu az sayıda kişiden birisiniz! diğer insanlara gelince, sürekli durgun gecedir üzerlerindeki. düşünceli kimseler az kullanırlar “mutlular” ve “mutsuzlar” sözlerini. besbelli bir başka dünyanın bekleme odası olan bu dünyada mutlu kişi yoktur.
İnsanlar arasındaki hakiki bölünme şudur: aydınlıktakiler ve karanlıktakiler. karanlıktakilerin sayısını azaltıp aydınlıktakilerin sayısını çoğaltmak; işte amaç budur. bunun için haykırıyoruz: öğretim! bilim! okumayı öğretmek, ateş yakmaktır; okunan her hece bir kıvılcımdır. ne var ki aydınlık demek, mutlaka sevinç demek değildir. aydınlıkta da acı çekilir; aşırı ışık yakar. alev, kanadın düşmanıdır. uçmayı kesmeden yanmak; işte dehanın mucizesi budur. bildiğiniz ve sevdiğiniz zaman da acı çekeceksiniz. gün, gözyaşlarıyla doğar. aydınlıktakiler de ağlar; hiç değilse karanlıktakiler için.
Les Misérables / Sefiller - Victor Hugo
0 yorum: